Μία από τις προϋποθέσεις για να εξασκεί  κάποιος το Bowtech αποτελεσματικά, είναι να διαθέτει κάποιες γνώσεις της φυσιολογίας και της λειτουργίας της περιτονίας.

Η περιτονία(π.) έχει εκπληκτικές ιδιότητες. Περιβάλλει τα όργανα και τις δομές του σώματος, όπως π.χ. τους μύες, και επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση και την ολίσθηση μεταξύ των δομών αυτών, καθώς κινούμαστε μέσα στο χώρο. Όσον αφορά την ποιότητά της, μπορεί να παρομοιαστεί με μια σακούλα του σούπερ μάρκετ, η οποία διατηρεί την αντοχή της χωρίς να τεντώνεται υπερβολικά, ωστόσο έχει την τάση να διατηρεί το αλλαγμένο σχήμα της όταν παρατεντωθεί ή καταστραφεί.

Η π. είναι δομημένη πρωταρχικά από ίνες κολλαγόνου, που μοιάζουν με μικρά σωληνάκια γεμισμένα με πολύ λεπτοφυές υγρό, παρόμοιο με το εγκεφαλονωτιαίο, στο οποίο είναι υψηλή η περιεκτικότητα σε φωτόνια ή σωματίδια φωτός. Το κολλαγόνο είναι μια πρωτείνη που βρίσκεται σε ποσοστό 70% στην π. Είναι η πιο συνηθισμένη πρωτείνη που απαντάται στο ζωϊκό βασίλειο. Έχει την εξαιρετική ιδιότητα να προσελκύει μόρια νερού, τα οποία κολλούν πάνω της, όπως μια σκαλωσιά σε ένα κτίριο. Αυτή η ποιότητα προσδίδει στην π. υψηλό βαθμό ροής, η οποία με τη σειρά της είναι απαραίτητη για α) την ελεύθερη κίνηση και ολίσθηση (π.χ., μεταξύ ομάδων μυών ή μεταξύ οργάνων) και β) για την αποτελεσματική διακυτταρική επικοινωνία.

Το επίπεδο ροής της π. εξαρτάται από την ενυδάτωση και τη χρήση.

Για την ενυδάτωση της π. δεν είναι σημαντική μόνο η πόση νερού, αλλά και η ποιότητα του ύδατος. Στο νερό της βρύσης τα μόρια του νερού συνδέονται μεταξύ τους σε ομάδες των 10-12 μορίων, ενώ σε νερό περισσότερο αλκαλικό (π.χ., σε ιονισμένο νερό) σε ομάδες των 5-6 μορίων. Η ομαδοποίηση σε μικρότερα σύνολα μοιάζει να είναι πιο αποτελεσματική όταν πρόκειται για την αποτοξίνωση του σώματος, καθώς το αλκαλικό νερό διαπερνά τα τοιχώματα των κυττάρων ευκολότερα. Πιθανότατα αυτός είναι ο λόγος που ο Tom Bowen αφενός έλεγε στους θεραπευόμενούς του να πίνουν αποσταγμένο νερό, όταν παρουσίαζαν αντίδραση στη θεραπεία, αφετέρου επιθυμούσε να τους επιστήσει την προσοχή να ακολουθήσουν μια πιο αλκαλική δίαιτα.

Η δομή της π. εξαρτάται επίσης από τη χρήση που της γίνεται. Οι ίνες του κολλαγόνου προσανατολίζονται ανάλογα με το διατατικό ή δομικό φορτίο που τους επιβάλλεται από τη βάδιση, το κάθισμα, κ.λπ. Όταν τα μωρά περνούν από το μπουσούλημα στο περπάτημα, μπορούμε να αναγνωρίσουμε πως διαφοροποιούνται τα πρότυπα καταπόνησης στο μυϊκό σύστημα και την π. Αυτές οι πρώϊμες κινήσεις του μωρού είναι σημαντικές για την ανάπτυξη της π. και συγκεκριμένα για τον προσανατολισμό των ινών του κολλαγόνου.

Ένα σημαντικό τμήμα της π., το οποίο είναι υπεύθυνο για τη στάση του σώματός μας, είναι η λαγονοκνημιαία ταινία. Είναι εύκολο να την ψηλαφίσει κανείς στην πλαϊνή ραφή του παντελονιού, καθώς είναι σχετικά σκληρή. Εδώ λοιπόν, τα πρότυπα της έντασης που επιβάλλονται είναι κυρίως κάθετα (όταν στεκόμαστε) και έτσι οι κολλαγόνες ίνες διαμορφώνουν έναν προσανατολισμό άνωθεν/κάτωθεν.

Η ήπια διάταση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να ενθαρρύνουμε τη ρευστότητα προς τους ιστούς. Η Γιόγκα ή το Πιλάτες βοηθούν να προσανατολιστούν οι κολλαγόνες ίνες μέσα στην π. και δημιουργούν χώρο για υγρά μέσα και γύρω από τα κύτταρα. Η διάταση της π. μπορεί να παρομοιαστεί με την εξάσκηση δύναμης πάνω σε ένα μέταλλο. Η προσπάθεια να λυγίσουμε μια μεταλλική ράβδο πολύ γρήγορα ή πολύ δυνατά, θα καθιστούσε τη ράβδο εύθραυστη. Αν τη λυγίζαμε αργά και υπομονετικά θα γινόταν πιο ρευστή και ελαστική. Η υπερβολική διάταση μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στους ιστούς, πράγμα που εμποδίζει και αντιτίθεται στην αποκατάσταση της υγείας.

Έτσι είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πώς άνθρωποι, ειδικά όταν είναι ανταγωνιστικοί από τη φύση τους (και αυτό ίσως να ισχύει περισσότερο για τους άνδρες παρά για τις γυναίκες), καταφέρνουν να προκαλέσουν βλάβες στο σώμα τους μέσω λανθασμένης άσκησης.

Οι μεμονωμένες μυϊκές ίνες περιβάλλονται από π. και είναι εύκολο να σχιστούν κατά τη διάρκεια συμπιεστικών ασκήσεων όπως τα βάρη. Συχνά δημιουργείται η εντύπωση ότι αποκτάται μυϊκή μάζα, ενώ στην πραγματικότητα ο μυϊκός όγκος προκαλείται από το σχίσιμο και τη εξόγκωση των μυïκών ινών. Αυτό δημιουργεί συγκόλληση μεταξύ των ιστών και ανικανότητα του σώματος να απαλλαγεί από τις τοξίνες του.

Στο άλλο άκρο βέβαια οι άνθρωποι που ασκούνται πολύ λίγο (π.χ., που περπατούν λιγότερο από 20 λεπτά την ημέρα), θα πάσχουν από συμφόρηση της π., καθώς η καλή λειτουργία του λεμφικού συστήματος εξαρτάται από την κίνηση του σώματος, όπως και ο προσανατολισμός των κολλαγόνων ινών, ο οποίος αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα για την αποτελεσματικότητα της τεχνικής Bowen.

Η π. επηρεάζεται ακόμη από εγχειρήσεις και ουλές, οι οποίες μπορούν να «διασπάσουν» τα μονοπάτια της. Αυτό πιθανόν να δημιουργήσει συγκόλληση γύρω από μια συγκεκριμένη περιοχή και να επηρεάσει διάφορα επίπεδα π. ταυτόχρονα. Π.χ., εάν κάποιος έχει μια ουλή στην περιοχή του νεφρού, θα έχει την τάση να περιορίζει την ελεύθερη κίνηση της π. που περιβάλλει τον πλατύ ραχιαίο μυ. Καθώς ο μυς αυτός προσφύεται στο μπράτσο, θα περιορίζεται πιθανά και η ικανότητα ανύψωσης του χεριού.

Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα – μια καισαρική τομή πιθανόν να έλκει μέσω της «λευκής γραμμής» τον ομφαλό, την περιοχή του περικαρδίου γύρω από την καρδιά και την π. της τραχείας στο εμπρός μέρος του λαιμού. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο βιβλίο του Thomas Myer “Anatomy Trains” για να καταλάβει πως οι περιορισμοί σε αυτά τα «τραίνα της π.» μπορούν να επηρεάσουν όλο το σύστημα.

Πριν από χρόνια έκανα θεραπείες σε μια αθλήτρια σκυταλοδρομίας με υπερβολική ένταση στους ιγνυακούς μύες. Παρόλα που είχαμε κάνει αρκετές συνεδρίες σχετικές με την περιοχή του προβλήματος (λεκάνη, γόνατο, ιγνυακούς, κλπ.) δεν είχα τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Μετά μου είπε ότι είχε σπάσει κάποια οστά στα μετατάρσια και των δύο ποδιών σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και παρόλο που η αποθεραπεία ήταν ικανοποιητική, κατά την ψηλάφηση της πελματιαίας επιφάνειας του ποδιού η π. ήταν πολύ τεταμένη. Αποφάσισα να κάνω τη διαδικασία της σφυροδακτυλίας, επειδή περιλαμβάνει κάποιες κινήσεις στην πελματιαία επιφάνεια. Η ανταπόκρισή της αθλήτριας ήταν τόσο δυνατή, που έμεινε ξαπλωμένη για 20 λεπτά. Όταν σηκώθηκε αποφάσισε αμέσως να ελέγξει το εύρος της κίνησής της και έκανε επίκυψη φέρνοντας με ευκολία τις παλάμες στο πάτωμα. Πριν τη θεραπεία τα ακροδάκτυλά της απείχαν από το πάτωμα περίπου 10 εκατοστά. Είχα μείνει τόσο έκπληκτος με το αποτέλεσμα όσο και αυτή και άρχισα να σκέφτομαι πως ήταν δυνατό να συμβεί αυτό. Είναι φανερό ότι η π. της πελματιαίας επιφάνειας του ποδιού είναι συνδεδεμένη με τους ιγνυακούς μέσω του γαστροκνήμιου, αλλά πως μπορούσε μια τόσο μικρή απελευθέρωση να προκαλέσει τέτοια αλλαγή; Άρχισα να ενδιαφέρομαι περισσότερο για την έρευνα σχετικά με την π. και το πως αυτή μπορεί να διατηρεί πρότυπα και να μεταφέρει ερεθίσματα.

Τα μυστικά της π.

Βασική πρωτοστάτις στην έρευνα της φύσης της π. ήταν η Δρ. Mae Wan Ho, μία επιστήμων που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Λεπτομέρειες της έρευνάς της μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα www.s.i.s.org.uk

Eρεθίσματα

Η πολύ απαλή πίεση δημιουργεί ωστικές διεγέρσεις στις κολλαγόνες ίνες. Αμερικανικές έρευνες έχουν καταγράψει ότι η διέγερση των κολλαγόνων ινών με πολύ ήπια πίεση δημιουργεί μια ηλεκτρική τάση, η οποία διαθέτει ισχυρές ιδιότητες ίασης. O Dan Amato έχει υπογραμμίσει ότι η εγκάρσια διάταση των μυϊκών ινών (όπως χρησιμοποιείται στο Bowtech) δημιουργεί ένα ισχυρότερο πιεζοηλεκτρικό ρεύμα από την απλή πίεση (όπως, π.χ., στο Rolfing) ή από τη μάλαξη παράλληλα με τις μυϊκές ίνες (όπως στο μασάζ). Το γεγονός ότι η διέγερση δύναται να επηρεαστεί από τη θερμότητα εξηγεί γιατί πρέπει να αναφέρουμε στους πελάτες μας να μην εκτείθενται σε ακραίο κρύο ή ζέστη μετά από τη θεραπεία.

Αγωγιμότητα

Η αγωγιμότητα του κολλαγόνου αυξάνεται όσο αυξάνεται η ενυδάτωσή του. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα ερεθίσματα που δημιουργούμε στη θεραπεία θα ταξιδέψουν πολύ πιο αποτελεσματικά αν η π. είναι ενυδατωμένη. Πιθανόν να είναι αυτός ο λόγος που κάποιοι θεραπευόμενοι ανταποκρίνονται καλύτερα στη θεραπεία από άλλους – τα μωρά, τα ζώα και όσοι κάνουν Γιόγκα τείνουν να έχουν περισσότερο ενυδατωμένη π. και ρευστό σύστημα.

Ενίσχυση/Αύξηση

Τα ερεθίσματα που παράγουν οι κινήσεις Bowen ενισχύονται από τη δράση πρωτεϊνών σε υγρούς κρυστάλλους. Η Δρ. Mae Wan Ho περιγράφει την π. ως κατά βάση υγροκρυ-σταλλική, δηλαδή με υψηλό βαθμό ανταπόκρισης στο ηλεκτρικό ρεύμα και ικανή να μεταφέρει τάχιστα τα ηλεκτρικά ερεθίσματα (πολύ ταχύτερα από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα). Είναι υψηλά ανταποκρινόμενο ως μεμονωμένο σύστημα, περίπου όπως μια οθόνη υγρών κρυστάλλων, με άλλα λόγια η π. θα αντιδράσει σε μια κίνηση Bowen ως σύνολο και όχι απλώς τοπικά, ενώ η πορεία του προορισμού της θα αποφασιστεί ανάλογα με τον τρόπο μετακίνησης των ερεθισμάτων μέσα από αυτήν.

Μνήμη των Ιστών

Οι υγροί κρύσταλλοι διατηρούν «μνήμη», η οποία έχει την ικανότητα να καταγράφει και νέες εμπειρίες. Με άλλα λόγια διατηρούν πρότυπα εμπειριών, είναι ωστόσο επίσης δεκτικοί στην αλλαγή που πυροδοτείται από κατευθυντικά ηλεκτρικά ερεθίσματα.

Φάρμακα

Η αγωγιμότητα κατά μήκος των γραμμών των κολλαγόνων ινών επηρεάζεται αρνητικά από ορισμένες ουσίες όπως, π.χ., οι αναισθητικές. Πολλοί πρακτικοί του Bowtech έχουν παρατηρήσει ότι είναι πιο δύσκολο να επιτύχουν καλά αποτελέσματα αν ο πελάτης τους έχει πρόσφατα κάνει μια ένεση κορτιζόνης ή αν παίρνει μυοχαλαρωτικά φάρμακα.

«Μονοπάτια της π.»

Τα ερεθίσματα μεταφέρονται περίπου 100 φορές πιο ισχυρά κατά μήκος του προσανατολισμού των κολλαγόνων ινών από ότι σε αντίθετες κατευθύνσεις. Είναι λοιπόν εύκολο να αναγνωρίσει κανείς προς τα που να μεταφερθούν τα ερεθίσματα μέσα στο σώμα, αν έχει κατανοήσει ότι προσανατολίζονται σύμφωνα με τις γραμμές χρήσης και δομικής καταπόνησης.

Μια κίνηση πάνω από τον τένοντα του έξω πλατύ μηριαίου μυ (κίνηση 1 του γονάτου), π.χ., θα «ταξιδέψει» προς τα πάνω επί της λαγονοκνημιαίας ταινίας, πάνω από την π. του γλουτιαίου και μέσω των ιερονωτιαίων μυών προς το ινιακό. Αν δεν υπάρχει συμφόρηση, ουλές, έλλειψη ρευστότητας ή αφυδάτωση της π., τότε τα ερεθίσματα θα ενισχυθούν καθώς μεταφέρονται. Παρατηρώντας τα πρότυπα της π. μέσα στο σώμα όπως τα περιγράφουν η Ida Rolf και o Thomas Myers, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει συγκεκριμένους «συρμούς» και στιβάδες π., που καθορίζουν τον τρόπο και την πορεία του ταξιδιού των ερεθισμάτων που δημιουργούμε. Η π. σχηματίζεται σε στιβάδες που κινούνται η μια προς την άλλη. Αυτό σημαίνει ότι τα ερεθίσματα (π.χ., οι κινήσεις Βowen) που δημιουργούνται σε περιοχές αλληλοεπικάλυψης των στιβάδων, θα επηρεάσουν πολλές στιβάδες ταυτόχρονα, διαφορετικά θα περιοριστούν σε ένα επίπεδο κάθε φορά.

Στο Bowtech οι κινήσεις γίνονται συχνά εκεί όπου οι στιβάδες της π.. αλληλοεπικαλύπτονται. Αυτές οι κινήσεις είναι πολύ δυναμικές, καθώς επηρεάζουν πολλές στιβάδες ταυτόχρονα. Οι κινήσεις 3 & 4 του αυχένα, π.χ., γίνονται πάνω από δύο σημαντικούς λεμφαδένες (τους υποϊνιακούς) και ταυτόχρονα επηρεάζουν 3 μύες και στιβάδες π. (τον τραπεζοειδή, τον ημιακανθώδη και τον ορθό κεφαλικό). Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι κινήσεις 1 & 2 της κάτω πλάτης, οι οποίες επηρεάζουν εκτός από την λαγονοσφυϊκή π., της οποίας οι ίνες είναι αρκετά διάχυτες και την ιερονωτιαία π., της οποίας οι ίνες έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό άνωθεν/κάτωθεν.

Οι μικρές κινήσεις που κάνουμε στην τραχεία κατά τη διαδικασία του Άνω Αναπνευστικού μπορεί να μοιάζουν ασήμαντες, εντούτοις η δόνηση που δημιουργούν, ταξιδεύει προς το περικάρδιο που περιβάλλει την καρδιά, τον ομφαλό και μέσω της λευκής γραμμής προς την πριοχή του ήβης (εκτός εάν έχουμε τοποθετήσει stoppers [π.χ., κινήσεις 4 & 5 του αναπνευστικού], που εμποδίζουν τη ροή της δόνησης, με σκοπό να διατηρήσουν την επίδραση της δόνησης πάνω από το επίπεδο του διαφράγματος).

Χρησιμοποιούμε αυτή την αρχή όταν κάνουμε τη θωρακική διαδικασία της σκολίωσης. Θα μπορούσαμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε τις κινήσεις 4 & 5 του αναπνευστικού αν θέλαμε να περιορίσουμε τη δόνηση στην κοιλιακή χώρα και να αυξήσουμε την αποτελεσματικότητά της στην περιοχή, π.χ., στην περίπτωση που θα κάναμε τη διαδικασία της λεκάνης σε μια έγκυο, με σκοπό να γυρίσει ένα έμβρυο που έχει πάρει ανεπιθύμητη θέση.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι στο Bowtech οι κινήσεις στο εμπρός και το πίσω μέρος είναι σαφώς διαχωρισμένες, καθώς υφίσταται σαφής και γραμμικός διαχωρισμός μεταξύ  της πρόσθιας και της οπίσθιας π. στο σώμα, επειδή έχουν διαφορετική δυναμική και λειτουργία. Η οπίσιθα π. μοιάζει με ιμάντα, που συγκρατεί το σώμα σε ορθή στάση. Η πρόσθια π. συγκρατεί όλα τα σπλάχνα στη θέση τους.

Το αποτέλεσμα των κινήσεων Bowen

Ο Dan Amato υποδεικνύει ότι η απελευθέρωση που συμβαίνει κατά την κίνηση Bowen δημιουργεί στο σώμα ένα είδος κύματος που ονομάζεται soliton, με γνωστότερο παράδειγμα του το τσουνάμι. Μια βασική ιδιότητά του είναι ότι μπορεί να μετακινήσει μέσω νερού τεράστια ποσότητα ενέργειας χωρίς απώλεια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι για να συμβεί αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερη πίεση, όπως ακριβώς και ένα τσουνάμι που συμβαίνει επειδή δύο τεκτονικές πλάκες συγκρούονται με την ταχύτητα που μακραίνουν τα νύχια μας.  Στο Βοwtech οι κινήσεις δεν χρειάζεται να είναι δυνατές, αρκεί η πίεση να είναι αρκετή, έτσι ώστε το σώμα να μην προβάλλει αντίσταση και να μην αναστέλλει την ανταπόκριση.

 O John Wilks είναι αναγνωρισμένος εκπαιδευτής της Ακαδημίας Bowtech Αυστραλίας και διδάσκει το σεμινάριο προχωρημένου επιπέδου «Πόνοι της πλάτης».

 

Του John Wilks– Μετάφραση Αλεξάνδρα Αντωνίου