Τεχνική Bowen – Η ιστορία εκ των έσω
Όταν ένας θεραπευτής Bowen εκφράζει την άποψη ότι μια συνεδρία επιτρέπει στο σώμα να επαναπροσανατολιστεί στην αρχική του «κυανοτυπία» (blueprint) ή την οργανωτική του αρχή, θα μπορούσαν να τεθούν τα ερωτήματα: πρώτον προς τι ακριβώς προσπαθεί να προσανατολιστεί το σώμα και δεύτερον πότε και πως αναδύθηκε αυτή η αυθεντική κυανοτυπία;
Οι οστεοπαθητικοί εδώ και χρόνια αναφέρονται σε γραπτά κείμενά τους στο πως οι δυνάμεις που διαμόρφωσαν την ανάπτυξη του εμβρύου, εξακολουθούν να εκφράζονται κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του ενήλικου ατόμου και διατείνονται πως, όταν ο θεραπευτής μπορεί να εναρμονιστεί με αυτές, ξεκινά η διαδικασία αυτο-οργάνωσης του σώματος σε σχέση με τις δυνάμεις αυτές.
Ο JamesJealous, ένας οστεοπαθητικός που διδάσκει στις Η.Π.Α έγραψε πρόσφατα:
«Το αρχικό σχέδιο και η αρχική λειτουργία ενυπάρχουν στα σωματικά υγρά του εμβρύου… Η πρωτότυπη θεμελιώδης μάζα (μεσοκυττάριος ουσία) είναι μια μορφή που μεταφέρεται από τη δύναμη της ανάσας της ζωής και γύρω από την οποία ο ίδιος ο μοριακός και κυτταρικός κόσμος θα αυτο-οργανωθεί και θα συνενωθεί στην Αρχική κυανοτυπία παρακινούμενος από τον Αρχιμηχανικό.»
Τα παραπάνω ίσως να χρειάζονται κάποια επεξήγηση. Αυτό για το οποίο μιλάει ο Jealous είναι μια οργανωτική αρχή, που εμπεριέχεται στα υγρά του εμβρύου και όχι απλά στο γενετικό του κώδικα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι γνωστοί εμβρυολόγοι όπως ο Bleschmidt και ο JaapvanderWal έχουν αν όχι αμφισβητήσει, ωστόσο τουλάχιστον εγείρει ερωτήματα σχετικά με το σημερινό τρόπο σκέψης, όσον αφορά στο ρόλο των γονιδίων σε σχέση με τον προσδιορισμό της δομικής και της ψυχολογικής μας υπόστασης.
Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις (και αποδείξεις) που μας κάνουν να υποπτευόμαστε την ύπαρξη μιας οργανωτικής αρχής πέρα από τα γονίδια, η οποία σύμφωνα με κάποιους οστεοπαθητικούς τείθεται σε ισχύ τη στιγμή της σύλληψης ή αμέσως μετά από αυτήν.
Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στην εμβρυακή ανάπτυξη των πρώτων ημερών, θα παρατηρήσουμε πως συμβαίνουν κάποια πολύ ενδιαφέροντα γεγονότα. Τη στιγμή της σύλληψης συμβαίνει η συγχώνευση του DNA της μητέρας και του πατέρα, για να σχηματιστεί ένα μοναδικό κύτταρο. Μετά από μια στιγμή ηρεμίας ξεκινά η ταχεία διαίρεση του κυττάρου (κάθε λίγες ώρες), καθώς το γονιμοποιημένο ωάριο προχωράει κατά μήκος της σάλπιγγας προς τη μήτρα. Γύρω στη 15η μέρα συμβαίνει ένα σημαντικό γεγονός: στο αναπτυσσόμενο έμβρυο εδραιώνεται μια αρχική κεντρική γραμμή σε σχήμα αυλακιού, περίπου στο επίπεδο όπου θα αναπτυχθεί ο κόκκυγας και τον ιερό οστο στον ενήλικα, η οποία αρχίζει το ανηφορικό της ταξίδι προς την εμβυϊκή καρδιά. Γιατί όμως είναι τόσο σημαντική αυτή η επονομαζόμενη «αρχέγονη αύλακας»;
Πρώτον αυτή κεντρική γραμμή μοιάζει να αναδύεται από κάτι έξω από τη φυσιολογική διαίρεση των κυττάρων. Η απαρχή της διαδικασίας εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο, ωστόσο είναι αυτή που σχηματίζει τη βάση γύρω από την οποία αυτο-οργανωνέται ολόκληρο το σώμα. Ο JaapvanderWal ονομάζει την εμφάνιση της αρχέγονης αύλακας το «δάχτυλο του Θεού». Αν παρακολουθούσαμε αυτή τη διαδικασία σε βίντεο θα βλέπαμε, ότι πράγματι μοιάζει με το δάχτυλο κάποιου, που χαράζει μια γραμμή στην άμμο.
Αρχικά η αύλακα αυτή εδραιώνει μια γραμμή αναφοράς για το εμπρός και πίσω μέρος του σώματος, το αριστερό και το δεξί και τέλος το πάνω και το κάτω. Αναφερόμαστε στην πρωτόγονη αύλακα ως «εμβρυϊκό οργανωτή», γιατί εγκαθιδρύει ένα βασικό σωματικό σχέδιο.
Τα διαφορετικά επίπεδα της αρχέγονης αύλακας καθορίζουν την ανάπτυξη των διαφόρων μερών του σώματος, π.χ. το ‘κέντρο του κεφαλιού’ προχωρά σταδιακά για να σχηματίσει την καρδιά, τον εγκέφαλο και τα μάτια, το ‘μεσαίο κέντρο’ την κοιλιά και το θώρακα και το ‘ουραίο κέντρο’ τα όργανα της πυέλου και το νωτιαίο σωλήνα.
Σε σχέση με την αριστερή και δεξιά πλευρά του σώματος καθορίζει, π.χ., ότι το ήπαρ βρίσκεται δεξιά και το στομάχι αριστερά ή ότι η κορυφή της καρδιάς είναι στραμμένη αριστερά.
Η αρχέγονη αύλακα αποτελεί μυστήριο για τους εμβρυολόγους. Έχει ανακαλυφθεί ότι η μεταμόσχευση ιστού της αρχέγονης αύλακας μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό ενός ολόκληρου δευτερεύοντα άξονα, γύρω από τον οποίο οργανώνονται τα κύτταρα.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον για τους πρακτικούς του Bowtech είναι η σπουδαιότητα της ικανότητας της αρχέγονης αύλακας να αναπτύσσει οστά, μύες, όργανα και συνδετικό ιστό. Αυτό που συμβαίνει όταν εμφανίζεται η αρχέγονη αύλακα είναι ότι παράγει τρεις οριστικές σπερματικές στιβάδες: το ενδόδερμα, το μεσόδερμα και το εκτόδερμα. Στις 20 περίπου ημέρες της ζωής του εμβρύου το μεσόδερμα αρχίζει να σχηματίζει ‘σωμίτες’ (somites), οι οποίοι κάνουν την εμφάνισή τους αριστερά και δεξιά από την κεντρική γραμμή. Οι σωμίτες στην πορεία θα σχηματίσουν τους σπονδύλους και τα βλαστάρια που στη συνέχεια θα μετατραπούν σε άνω και κάτω άκρα.
Πολλοί θεραπευτές του Bowtech έχουν εκφράσει την άποψη ότι η δύναμη των 2 πρώτων κινήσεων του Bowtech ξυπνά την κυτταρική μνήμη της σωματικής υγείας και ευρωστίας.
Έχει ενδιαφέρον η παρατήρηση των αισθημάτων που διαφαίνονται στο σώμα του θεραπευόμενου αμέσως μετά τις 2 πρώτες κινήσεις. Πολλοί έχουν αισθήματα θερμότητας ή μιας ανοδικής δύναμης στη σπονδυλική στήλη. Δύο εκπαιδεύτριες του Bowtech μάλιστα η AnneSchubert και η MargaretSpicer έχουν συνθέσει ένα νέο είδος τεχνικής Bowen βασισμάνο αποκλειστικά σε αυτές τις δύο κινήσεις.
Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί θεραπευόμενοι έχουν την εμπειρία αυτής της ανοδικής ισχύος στη σπονδυλική στήλη έχει ενδιαφέρον, γιατί τα αισθήματά τους αντιστοιχούν ακριβώς στην εμβρυϊκή ανάπτυξη, σαν να ήταν αυτές οι εμβυϊκές δυνάμεις ακόμη παρούσες στο ενήλικο σώμα.
Με εμβυολογικούς όρους αυτό που συμβαίνει μετά την εμφάνιση τους αρχέγονης αύλακας, είναι ότι η κεντρική γραμμή που δημιουργεί περιτυλίσσεται στον εαυτό της (κυριολεκτικά υποκλίνεται στην καρδιά), για να σχηματίσει το νωτιαίο σωλήνα, ο οποίος ξεκινά να σχηματίσει τον εγκέφαλο, το νωτιαίο μυελό, το αυτόνομο νευρικό σύστημα (συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό) και οι νευρικές ακρολοφίες ;(neuralcrest)
Τα κύτταρα των νευρικών ακρολοφιών;(neuralcrests έχουν πολύ ενδιαφέρον, καθότι μεταναστεύουν σε διάφορες περιοχές του σώματος κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου. Για παράδειγμα, βοηθούν να σχηματιστούν οι εσωτερικές μεμβράνες που καλύπτουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και ειδικότερα η χοριοειδής και η αραχνοειδής μήνιγγα, καθώς και το περίβλημα μυελίνης των νεύρων. Στη διαδικασία του κόκκυγα κινούμαστε ακριβώς πάνω από τη σκληρά, την αραχνοειδή και τη χοριοειδή μήνιγγα, καθώς καταφύονται στον κόκκυγα με τη μορφή του τελικού νηματίου, στο μόνο σημείο του σώματος όπου και οι τρεις μήνιγγες ενώνονται. Επειδή ενώνονται σε αυτό το σημείο και οι τρεις, το ερέθισμα που στέλνουμε μέσω της σπονδυλικής στήλης από τη βάση στο κρανίο, όταν κάνουμε τη διαδικασία του κόκκυγα, είναι πολύ ισχυρό.
Η εμβρυολογική ανάπτυξη των ιστών είναι πολύ σημαντική για τους «πόνους αναφοράς». Για παράδειγμα, στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική ή τη ρεφλεξολογία το σώμα χωρίζεται σε ζώνες που αντιστοιχούν σε άλλα σημεία του σώματος ευρισκόμενα μακρυά από αυτές, π.χ., ένας πόνος στη δεξιά ωμοπλάτη, μπορεί να αποτελεί ένδειξη προβλήματος στη χοληδόχο κύστη. Αυτό είναι κατευθείαν αποτέλεσμα της εμβρυολογικής ανάπτυξης του ενδοδέρματος, του μεσοδέρματος και του εκτοδέρματος.
Μια άλλη συνέπεια της εμβρυολογικής ανάπτυξης είναι το γεγονός ότι ο εφοδιασμός των ιστών με αίμα και νευρικό ιστό είναι λαβυρινθωδώς συνδεδεμένος, καθώς τόσο το αίμα όσο και ο νευρικός ιστός παράγονται από το ίδιο εμβρυολογικό ιστό.
Πολύ σημαντικά επίπεδα για τη σπονδυλική στήλη αποτελούν επίσης το ύψος του 4ου οσφυϊκού και το ύψος του 7ου θωρακικού σπονδύλου, επειδή από εκεί αναπτύσσονται οι απολήξεις που θα σχηματίσουν τα άνω και κάτω άκρα. Κάποιες φορές αυτά τα επίπεδα αναφέρονται ως αξονικές κεντρικές γραμμές και στο Bowtech αποτελούν τα σημεία όπου γίνονται οι κινήσεις κάτω και άνω πλάτης.
Όταν αναφερόμαστε λοιπόν στην εκτίμηση της μνήμης των ιστών που προέρχεται από βαθιές εμβρυολογικές οργανωτικές δυνάμεις, μιλάμε στην πραγματικότητα για κυτταρική μνήμη, ειδικότερα στα υγρά και στον υγρό κρυστάλλινο συνδετικό ιστό των ινών κολλαγόνου. Η εμβρυολογική ανάπτυξη των κολλαγόνων ινών είναι συναρπαστική καθώς άρχεται στο μεσόδερμα ως ινίδια, διαφοροποιείται για να σχηματίσει διάφορα είδη συνδετικού ιστού μέσα στο σώμα και κατόπιν εμποτίζει όλα τα επίπεδα του του εκτοδέρματος και του μεσοδέρματος. Με άλλα λόγια περιπλέκεται με όλους τους ιστούς απ’ άκρου εις άκρον στο σώμα. Η MaeWanHo και άλλοι επιστήμονες έχουν αποδείξει με τις έρευνές τους ότι το κολλαγόνο διατηρεί μνήμη και ότι έχει υψηλή προσαρμοστικότητα στην καταχώριση νέων εμπειριών.
Είναι λοιπόν δυνατόν ερεθίζοντας την περιτονία, να επιτρέπουμε με κάποιο τρόπο στο σώμα να εκτιμήσει και να επαναπροσανατολιστεί σε αυτές τις εν τω βάθει κείμενες οργανωτικές δυνάμεις που διατηρούνται στο κολλαγόνο και την κυτταρική μνήμη; Η κλινική παρατήρηση μοιάζει να επιβεβαιώνει ότι κάτι παρόμοιο ίσως να συμβαίνει πραγματικά.
